Ο Τουρισμός και η σημασία του

Ο τουρισμός στις μέρες μας, αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παραγωγικούς τομείς της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και ταυτόχρονα ένα ολιστικό κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο έχει διαμορφώσει νέα δεδομένα στην ανάπτυξη του συνόλου των κρατών του πλανήτη.

Ο τουριστικός τομέας εξελίσσεται διαρκώς, με απώτερο σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών των επιχειρηματικών κλάδων που τον αποτελούν, των τουριστών και των τουριστικών προορισμών, αναπτύσσοντας μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δυναμική με πολυσχιδή επιστημονικά χαρακτηριστικά προκειμένου να πετύχει μια διαρκή τουριστική ανάπτυξη σε παγκόσμια αλλά και σε διεθνή κλίμακα.

Ο τουριστικός τομέας αναπτύχθηκε στη χώρα μας κατά την δεκαετία του 1960 δίνοντας έμφαση στο τουριστικό μοντέλο ΄΄ήλιος και θάλασσα΄΄ και στον ΄΄αρχαιολογικό-ιστορικό και πολιτιστικό πλούτο΄΄ της χώρας μας, μέσα από την υποστήριξη του ΕΟΤ.

Η Ελλάδα είναι ένας δημοφιλής τουριστικός προορισμός λόγω της όμορφης εναλλαγής του φυσικού τοπίου, των πολυάριθμων νησιών, της εκτεταμένης ακτογραμμής και του εύκρατου μεσογειακού κλίματος. Η θετική επίδραση όλων αυτών των χαρακτηριστικών της χώρας έχουν επηρεάσει και την διαμόρφωση του τουριστικού προϊόντος που χαρακτηρίζεται από μεγάλο αριθμό καταλυμάτων και άλλων ποικίλων τουριστικών υπηρεσιών. Αποτελεί έναν δυναμικά αναπτυσσόμενο κλάδο στη χώρα μας με μελλοντικές προοπτικές τόσο στο φάσμα των ποιοτικών υπηρεσιών όσο και στον τομέα της απασχόλησης.

Τα χαρακτηριστικά του ελληνικού τουρισμού

Ο ελληνικός τουρισμός έχει ορισμένα χαρακτηριστικά που είναι παρόμοια και σε άλλες χώρες της Aνατολικής Μεσογείου. Παραθέτονται μερικά από αυτά:

• Τουριστική μαζικότητα (τουριστικό μοντέλο ΄΄3S΄΄: Sun, Sea and Sand). Ως συνέπεια αυτής της εξάρσης του προτύπου του μαζικού τουρισμού είναι η υποβάθμιση του τουριστικού προορισμού και η εξάντληση του κύκλου ζωής αυτού.
• Έντονη τουριστική εποχικότητα, με έμφαση κυρίως τους θερινούς μήνες και υπολειτουργία τους υπόλοιπους μήνες.
  
• Τουριστική μονοκαλλιέργεια (κυρίως σε νησιώτικες και παράκτιες περιοχές).
  
• Υποβάθμιση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, εξαιτίας της άναρχης και συχνά παράνομης δόμησης σε τουριστικές περιοχές, της καταπάτησης των οικολογικά σημαντικών περιοχών και βιοτόπων, της θαλάσσιας ρύπανσης με την παραγωγή απορριμμάτων και λυμάτων και της κατάχρησης υδάτινων αποθεμάτων ιδιαίτερα κατά τους θερινούς μήνες. Εδώ διακρίνεται η απουσία ενός οργανωμένου σχεδίου για την διαχείριση της μη κατάχρησης των φυσικών πόρων.
  

• Υπερπροσφορά στον τομέα των καταλυμάτων (η χώρα μας κατέχει την 4η θέση παγκοσμίως ως προς των αριθμό κλινών σε σχέση με τον πληθυσμό της).

• Εξάρτιση από τον οργανωμένο τουρισμό, μέσω των Tour Operators. Το είδος αυτού του τουρισμού χαρακτηρίζεται από μια χαμηλή τιμή ΄΄τουριστικού πακέτου΄΄ και επομένως και χαμηλή συναλλαγματική απόδοση για τη χώρα. Αυτό έχει ως συνέπεια να ενισχύεται όχι μόνο η συγκέντρωση της τουριστικής ζήτησης στον χρόνο (εποχικότητα) αλλά και στον χώρο (σε περιοχές αποκλειστικά που μπορούν να δέχονται πτήσεις charter).